Als je aan trouwen denkt dan denk je ook al snel aan de trouwdag, romantiek, huisje, boompje beestje, etc... Op zich is dat tegenwoordig ook wel zo. Maar vroeger dan? En wanneer werd er voor het eerst getrouwd? Daarvoor moeten we diep de geschiedenis in. We weten natuurlijk niet wanneer het eerste huwelijk heeft plaats gevonden, want daarvoor moeten we helemaa terug naar de middelleeuwen. In dit artikel noemen we alles wat we weten over de geschiedenis van het trouwen. Waarom men zo ineens gingen trouwen, de tradities bij het trouwen die we nog weten, en dus ook een vergelijking met de tradities die we nu nog steeds (kunnen) gebruiken we nu nog gebruiken.
Heel heel vroeger, in de middeleeuwen, zijn de eertse trouwerijen in Nederland geweest die qua opzet best wel overeen kwamen met de manier waarop wij nu nog steeds trouwen. De reden om te trouwen was er toen voor omdat de kerk wilde dat de mensen met slechts 1 persoon zouden samenleven. Maar als snel werd er ook getrouwd om bezittingen zoals grond en erfenissen in te kunnen zetten om met de ideale partner te trouwen. Hier bemoeiden de ouders en andere familieleden zich dus vaak met de keuze van de partner. Weinig sprake van liefde en romantiek dus! Er werd dus meer uit verplichting getrouwd dan uit eigen keuze.
Nadat het huwelijk meer gewaardeerd werd, zag je steeds vaker dat er later in de Middeleeuwen ook wel meer vrijwillig getrouwd werd. Maar dan ging het nog wel vaak om een huwelijk tussen mensen uit dezelfde klasse en stand en ook wel stellen uit hetzelfde dorp e.d. Het trouwen werd verderop in die 17e eeuw nog wel vaak opgezet door familieleden, maar er werd wel steeds meer rekening gehouden met de eigen keuzes, maar wel binnnen de juiste achtergronden van de bruid en bruidegom. Zo kwam er dus wel steeds meer evenwicht tussen man en vrouw.
Wij weten in onze huidige tijd niet beter dan dat de trouwambtenaar de huwelijksceremonie voltrekt. Maar in die begnjaren van het trouwen was het fenomeen trouwambtenaar nog niet bekend. De stellen werden getrouwd door een afgezant van de kerk. Ook het dorpshoofd mocht deze taak op zich nemen. In de loop van de tijd zijn dit altijd mensen geweest die betrokken waren bij de kerk of anderzijds bij het dorp. Later is dat langzaan overgelopen in de functie trouwambtenaar van de burgelijke stand.
Nadat het huwelijk tussen man en vrouw toch wel een standaard werden voor de vrouwen en mannen die graag een gezin wilden stichten, eiste de kerk hier een grote rol bij op. De kerk had in iedergeval drie belangrijke eisen waar de partners zich streng aan moesten houden, voordat een huwelijk geldig verklaard kon worden.
Dat het bruidspaar geen seks mocht hebben voor het huwelijk was niet het enige. Ook tijdens het huwelijk kwam de kerk met steeds meer regels om de seksualiteit te beperken. En als de liefde tussenbeide partners toch op was, dan mochten zij niet zomaar uit zichzelf scheiden. Ook hierbij besliste de kerk over hun lot.
Uiteraard zijn ook nu nog steeds het samenzijn en de eeuwige trouw nog steeds belangrijke ingrediënten van het huwelijk. Eigenlijk is dit deel dus nog steeds hetzelfde als al die eeuwen geleden. Maar verder is er veel verbeterd tot nu toe. Gelukkig maar! En ook als een huwelijk niet voor eeuwig blijkt te zijn, dan hebben de partners veel mogelijkheden om dit netjes samen te regelen.
Bij het schrijven van deze pagina over de geschiedenis van het trouwen hebben we het telkens over het "bruidspaar" en "man en vrouw". Bij de artikelen over de huidige tijd schrijven we juist over "het bruidspaar" en over "partners". We leven tenslotte ook niet meer in de middeleeuwen.
Wil je ook nog informatie over de voorbereiding op jullie eigen trouwdag, bekijk die info dan via deze link >>
